خواسته هایمان را رها کنیم یا به آنها بچسبیم

پرسش از : مظفر جعفری ۱۴۰۲/۰۱/۰۸

2821 مشاهده

1 پاسخ

از یک سمت ما باید در هر کاری برای نتیجه بهتر تمرکز داشته باشیم ولی از طرف دیگر میگوییم که باید خواسته هایمان را رها کنیم چطوری هم تمرکز بگذاریم روی کارهایمان و هم خواسته هایمان را رها کنیم ؟ چطور این تضاد را حل کنم؟

پاسخ از : admin ۱۴۰۲/۰۱/۰۸

0

براي رسيدن به خواسته ها بايد روي آنها تمرکز کرد و اقدامات لازمه را انجام داد و اين مفهوم با مفهوم رهايي متفاوت است خيلي وقت ها ما خودمان را محتاج خواسته هايمان ميدانيم و خودمان را وابسته و محتاج ميکنيم که اين از لحاظ فرکانسي حسي منفي است و چون حسي منفي داريم به آن نميرسيم ما بايد در حاليکه متمرکز هستيم و دنبال خواسته هايمان هستيم ، وابسته به آن نباشيم يعني حس خوبمان را وابسته به آن نکنيم ، مثلا ما پول ميخواهيم و با خود ميگوييم که تا پول نداشته باشم مسافرت نميروم و حالم خوب نيست ، اين کاملا اشتباه است ما بايد از مسير رسيدن به خواسته ها لذت ببريم و براي خواسته هايمان تلاش کنيم و آن لذت بردن از مسير است که مسير ما را هموارتر و در دسترس تر ميکند رها کردن خواسته اقدامي ذهني است و بيشتر به معني وابسته نبودن به خواسته است براي درک بهتر بايد 2 مفهوم صبر و تحمل را بررسي کنيم و از تفسير اين دو مفهوم بهتر ميتوانيم رهايي را درک کنيم صبر يعني : من اميد دارم و ايمان دارم که به خواسته ام دست پيدا ميکنم و اقداماتي در مسير رسيدن به آن را انجام مي دهم و ادامه ميدهم تا به آن برسم ، حالا هر چقدر ميخواهد زمان ببرد و من فقط ادامه ميدهم و از زندگي ام و لحظه هاي حالم لذت مي برم تا به آن خواسته برسم اما تحمل يعني : با حس منفي تلاش کردن ، حس نرسيدن ، حس اينکه اگه برسم خيلي خوبه ولي.... و در اين حالت از لحظه ، لحظه هاي مسيرم لذت نمي برم و مداوم منتظرم و خودم را وسواس گونه چک مي کنم تا به آن خواسته هايم برسم پس ما بايد روي خواسته هايمان تمرکز کنيم و اقدامات مسير را انجام دهيم و در عين حال صبور باشيم و از مسير لذت ببريم ، نه اينکه با خودمان بگوييم تا وقتي که من به خواسته هايم نرسم ، زندگي ام مضخرفه و شاکي باشيم بخاطر آن چيزي که نداريم قانون رهايي يعني توجه کردن به خواسته ها و لذت بردن از لحظه هايمان و سپاسگزار بودن به خاطر آنچه که داريم در کل قانون رهايي به اين معني نيست که هيچ کاري نکنيم ، بايد يک کاري انجام دهيم و آن کار توجه کردن به خواسته هايمان است و نه ناخواسته هايمان (مثل تفاوت اين دو تفکر که ميگويد من نميخوام فقير باشم و يا من ميخوام پولدار بشم ) پس نتيجه مي گيريم که قانون رهايي يعني من از همين زندگيِ الان ام و مسيري که الان داخلش هستم ، لذت ببرم و حالِ دلم الان خوب باشه.نه اينکه احساس خوبم را به تعويق بيندازم تا وقتي که به خواسته ام برسم. يادتان بماند * احساس خوب داشتن * لزوما ، نتيجه ي رسيدن به يک خواسته‌ي مشخص نيست‌ ، ولي ماندن در احساس خوب‌ ، قطعاً نعمتهاي بيشتري را به زندگي ما وارد مي کند و ما را به خواسته‌هاي بيشتري مي رساند. و يادتان باشد که بين ما و خواسته‌هامان يک فاصله‌ي فرکانسي است که اين فاصله با احساس خوب پر ميشود. و وقتي ما احساس خوبي داريم خيلي سريع تر اقدامات مسير خواسته هايمان را انجام ميدهيم براي رشد بيشتر از دوره آموزشي افزايش عزت نفس از سايت زير استفاده کنيد *** دوره آموزشي افزايش عزت نفس *** *** پشتيباني در واتساپ 09107644537 ***