این چندمین باره که جلسات دوره عزت نفس رو مرور می‌کنم، اما این‌بار انگار یه درک جدید پیدا کردم. تازه فهمیدم عزت نفس یعنی چی. به نظرم، عزت نفس همون باوریه که به خودمون و توانایی‌هامون داریم.
امروز وقتی دوباره جلسه اول رو گوش دادم، فهمیدم چقدر کار دارم و این دوره قراره تا آخر عمر همراه من باشه. هرچقدر فکر می‌کنم، می‌بینم هنوز باید عمیق‌تر روی خودم کار کنم. این جلسه، قدم اول خودشناسیه و برای تغییر شخصیت و در نهایت تغییر نتایجم ضروریه.
من تصمیم گرفتم متعهد بشم و تمرین‌های این دوره رو دقیق انجام بدم. مهم نیست بقیه چی فکر می‌کنن؛ مهم اینه که من چه باوری نسبت به خودم می‌سازم، چون همون باور، زندگی منو شکل می‌ده.
حالا می‌دونم که برای رسیدن به رضایت از خودم، توانایی حل مسائل، عشق‌ورزیدن به خودم، پذیرش نقاط قوت و ضعف، کنترل احساسات و حتی رابطه‌ام با خدا باید قدم به قدم کار کنم. هر کدوم از این مفاهیم ساده به نظر میاد، ولی برای درک و اجرای هر کدومشون باید وقت بذارم.
تصمیم گرفتم خودمو تحسین کنم، چه تو جمع، چه وقتی تنها هستم، فارغ از اینکه دیگران تاییدم کنن یا نه. چون می‌دونم وقتی شخصیت من تغییر کنه، خیلی چیزای دیگه هم تغییر می‌کنه.
متوجه شدم باورهای محدودکننده زیادی توی ذهنم بوده که عزت نفس پایینم رو نشون می‌داد، ولی قبولش نمی‌کردم. حالا وقتشه برای بهبود ذهن و زخم‌های روحیم تلاش کنم. خدا رو شکر که این دوره رو دارم و با تکرار و عمل به آموزه‌هاش، دارم مسیرمو پیدا می‌کنم.
این آگاهی‌ها برام ارزشمنده، چون از روز اول بهاش رو پرداخت کردم و می‌دونستم قراره دیدگاهم به زندگی تغییر کنه. حالا مسئولیت بیشتری نسبت به خودم حس می‌کنم و امیدوارم با عمل به این حرف‌ها، بتونم خودم و شاید دیگران رو هم تحت تاثیر قرار بدم.